امروزه یادگیری نحوی کاشت بولت، آماتور و میلگرد برای پیمانکاران، مهندسان و مجریان پروژه های تاسیساتی و عمرانی بسیار حائز اهمیت است.
معمولا از کاشت میلگرد و بولت درون بتن برای ساخت ارتباطی پیوسته بین عناصر بتنی تازه با سازه ی موجود یا از قبل ساخته شده (در موارد ی که میخواهیم سازه موجود را اصلاح کنیم و نواقص موجود در نقشه و سازه را بپوشانیم). استفاده میشود.
دلیل استفاده از روش کاشت بولت و میلگرد در بتن غالبا توسعه سازه های قدیمی، مقاوم سازی سازه های در حال احداث است و شامل طیف بسیار گسترده ای از پروژه های ساختمانی میشود.
در بسیاری از پروژه هایی که در آنها از کاشت میلگرد در بتن استفاده شده است، پیوند بین اجزای بتن قدیمی (سخت شده) از ایجاد پیوند در بتن مسلح آسان تر و به عبارتی بیشتر است.
این امر کاملا با چسب استفاده شده برای کاشت و کیفیت اجزای مورد استفاده در پروژه ی ساختمانی مرتبط است.
انواع دسته بندی ها در کاشت بولت و میلگرد
همانگونه که اطلاع دارید کاشت بولت در بتن به دو روش شیمایی و فیزیکی انجام میشود.
در روش شیمیایی نحوه ی کاشت میلگرد و بولت در بتن شامل مراحلی است که در ادامه نام آنها برده میشود؛
سواخ کاری، تمیز کاری، تزریق چسب کاشت و نصب میلگرد درون بتن مراحلی هستند که لازمه ی عملیات کاشت بولت و میلگرد درون بتن میباشند.
از ساده ترین دسته بندی ها برای کاربرد کاشت میلگرد در بتن، گسترش عناصر بتن مسلح در سازه مانند؛ ستون، سقف، دیوار است.
به طور کلی در بعضی از عناصر سازه ای ذکر شده همچون؛
ستون، دیوار و دال کاشت میلگرد های جدید درون آماتوربندی بتن مسلح انجام شود تاهم از برخود با آماتور ها جلو گیری شود هم از ترک برداشتن و خرد شدن بتن و همچنین از وجود پوشش بتنی مناسب اطمینان کافی حاصل شود.
در بعضی مواقع میلگرد ها و بولت های کاشته شده در بتن دارای فاصله ی نزدیکی با سطح بتن (معمولی یا مسلح) دارند.
که در این صورت باید با توجه به استاندارد های موجود حداقل فاصله ی پوشش بتنی از میلگرد را در نظر گرفت.
همچنین محاسبه ی سریع مقاومت میلگرد ها نیز بسیار حائز اهمیت است.
نکات طراحی و کاشت بولت و میلگرد
نکاتی که برای طراحی و کاشت بولت و میلگرد در بتن باید مورد بررسی قرار بگیرند شامل موارد زیر اند؛
- مقاومت در برابر آتش سوزی
- مقاومت در برابر هوازدگی و خوردگی
- نوع باری که بعدا به سازه وارد میشود. (شوک، زلزله و فشار های دائمی)
- جزئیات مورد نیاز بر اساس عناصر سازه ای
طراحی کاشت بولت و میلگرد در بتن نیازمند اطلاعات دقیق درباره سایز میلگرد، اندازه و قطر سوراخ و نوع بار وارده است. برای این اطلاعات باید نیروهای وارده مستقیماً محاسبه شوند و یا با محاسبات بار سازه موجود مطابق باشد.
کاشت بولت
باید در نظر بگیریم که برای کاشت بولت و میلگرد در بتن اپتدا باید از محل دقیقا آماتور ها موجود در بتن نمی توان محل و موقعیت میلگرد های جدید را مشخص نمود.
محل قرار گیری میلگرد های جدید در بتن مسلح معمولا با روش اسکن کردن محاسبه میشود. بعضی از روش های اسکن کردن شامل؛
رادار های نفوز زمین، تصویر برداری از بتن به روش اشعه ی ایکس، اسکنر های مغناطیسی فلزیاب.
پارامتر های اصلی کاشت بولت
پارامتر های اصلی که باید برای کاشت بولت مورد بررسی قرار بگیرند شامل موارد زیر اند؛
۱ . تطبیق محاسبات انجام شده پس از نقشه برداری با مقاوم سازه ساخته شده
- مطالعه و بررسی روش های حفاری موجود ( دریل چکشی و دریل کرگیری و…)
- تعیین جهت اتصال سازه ( افقی، عمودی، سربالا)
۴. توجه به دمای محیط و دمای بتن در هنگام کاشت
۵. بررسی نوع و شرایط بتن ( ترک خورده و کربنیزه)
۶. محدودیت های دسترسی و هندسی
۷. تعیین محل قرارگیری دقیق کاشت میلگرد
عمق کاشت میلگرد در دریل کاری
باید بدانیم برای دریل کاری بتن توسط دستگاه های دریل کاری یا کرگیری نمیتوان عمق مورد نیاز برای کاشت میلگرد را به یک باره برش داد.
برای مثال از عمق مورد نیاز ما برای کاشت بولت در بتن ۱۵ سانتی متر است نباید در مرحله اول برش عمقی بیش از ۱۵ سانتی متر را درون بتن حفاری کرد.
برای کاشت میلگرد، آماتور و بولت در بتن ما نیازمند حفاری ها یا یه عبارتی سوراخ های عمیق و دارای عمق زیاد برای تقویت و مقاوم سازی بتن و تامین بستری برای فشار های وارده به المان سازه ای هستیم.
نوع بار وارده ، شرایط آب هوایی و وضعیت بتن و… از جمله مواردی هستند که کاهش یا افزایش عمق کاشت بولت و آماتور به آن بستگی دارد.
